De Reizende Fles |
|
Terug van vakantie naar Portugal met één van zijn beste vrienden gaf hij haar een fles porto van haar geboortejaar cadeau. Ze wou deze fles enkel openen samen met hem en alleen voor een heel speciale gelegenheid. Ze besloten om de fles te bewaren tot de dag dat hij haar ten huwelijk zou vragen. Het was gelukkig porto die beter werd met de tijd. Er braken drukke tijden aan. Ze reden met de motor langs talloze te koop aangeboden huizen, maar kwamen tot de conclusie dat ze nog een hele tijd zouden moeten sparen. Ze verhuisden samen naar een ruimer huurhuis en verfden de hele boel. Net toen ze daarmee klaar waren vonden ze onverwacht een gezellig stulpje in het iets zuidelijker gelegen Tienen. Ze hadden enkele maanden de tijd vooraleer ze daarin aan de slag konden en besloten een weekendje naar de Ardennen te trekken met hun netje. Voor hun vertrek kregen ze plots de sleutel van het huis al. Ondanks het heerlijke genieten in de Ardennen kon zij niet wachten om aan de slag te gaan in hun eigen nestje. Dan maar terug huiswaarts om erin te vliegen. Toen ze het netje aan ’t uitladen waren, kon ze zich wel voor haar kop slaan. Daar lag, goed verstopt, een wel heel speciale fles porto in de koffer. De fles was dus mee geweest, maar de vraag was niet gesteld. Lap! Kans verkeken. Of had hij zich bedacht? Ze liet niet merken dat ze de fles gezien had, maar het was zenuwslopend. Ze had zoveel zin om hem zelf ten huwelijk te vragen, maar toen ze het daar in het verleden over hadden was zijn boodschap duidelijk: “Als jij mij vraagt, zeg ik nee!” In november van dat jaar gingen ze samen naar Guatemala. Ze hadden er geen zin in want hun nieuwe thuis voelde een beetje als vakantie. Maar de tickets waren geboekt en de reis ging door. Het was een vermoeiende reis door zoveel criminaliteit ter plaatse. Een paar dagen rust in een kustdorpje zouden deugd doen. Ze checkten in in een pensionnetje, maar hadden ’s nachts al snel spijt van hun beslissing. Ze waren niet alleen in hun kamer. Kakkerlakken hielden hen gezelschap. Die nacht zouden er vallende sterren te zien zijn. Dan maar met de lakens naar het strand om daar naar de vallende sterren te kijken en hopelijk wat te kunnen slapen. Het was ontzettend mooi om te zien. Ze hadden dit schouwspel al eens eerder gezien in Thailand. Best romantisch. Alsof de sterren dit speciaal voor hen deden telkens als zij zich aan de andere kant van de wereld bevonden. Het gaf haar nog meer het gevoel dat ze samen hoorden. Hij voelde dat blijkbaar ook, rolde plots bovenop haar en stelde dé vraag. Wat antwoord je wanneer iemand die bovenop je ligt je iets vraagt? De fles was er die keer niet bij. Terug thuis genoten ze allebei al snel van de toverdrank die een vaste waarde zou worden in hun leven. Die avond vertelde ze dat ze de fles had zien liggen in de koffer na het weekendje Ardennen. Hij vertelde dat de fles daarvoor ook al was meegegaan naar Italië, maar daar was het slechte weer de spelbreker. Uiteindelijk was het gelopen zoals het moest lopen. Het mag dan cliché zijn. Er is geen perfecter moment dan een hemel vol vallende sterren. |